W dzisiejszych czasach ciężko jest się już połapać kiedy naliczamy fundusz pracy. Opłacanie tych składek jest obowiązkiem każdego pracodawcy. Składka, która jest opłacana wynosi 2,45% podstawy wymiaru stawki. Ten procent ustalany jest na podstawie kwot, które stanowią podstawę składek na ubezpieczenie takiej jak emerytalne i rentowe. Wynoszą one w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie.
Jednakże istnieją przypadki, kiedy pracodawca jest zwolniony z opłacania składki na fundusz pracy:
– Pracownik zarabia mniej niż minimalne wynagrodzenie (w 2018 roku to 2100 zł), chyba że podjął się dodatkowej pracy i w takim przypadku wynagrodzenia sumują się i jeśli przekroczą granicę minimalnego wynagrodzenia, to pracodawca nie jest zwolniony z odprowadzania składek na FP.
– W firmie pracuje kobieta, która ukończyła 55. rok życia i/lub mężczyzna, który ukończył 60 lat. Niezależnie od osiągniętego dochodu nie ma konieczności za takie osoby odprowadzać składki na Fundusz Pracy. Zwolnienie od opłacania FP przysługuje od pierwszego dnia miesiąca po ukończeniu odpowiednio 55 lub 60 lat.
– W przypadku, gdy pracownik ukończył 50 rok życia i jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę, a przed zatrudnieniem był zarejestrowany jako bezrobotny przez okres dłuższy niż 30 dni. Wówczas przysługuje pracodawcy zwolnienie z opłacania FP na okres 12 miesięcy.
– Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą. W przypadku opłacenia składki na preferencyjnych zasadach w wysokości 30% minimalnego wynagrodzenia przedsiębiorca nie ma konieczności opłacenia składki na FP, ponieważ podstawą wymiaru jest niższe niż minimalne wynagrodzenie. Najczęściej kwota podstawy wymiaru składki dla przedsiębiorcy wynosi 60% przeciętnego prognozowanego miesięcznego wynagrodzenia i jest wyższa od minimalnego wynagrodzenia – wtedy przedsiębiorcy są zobowiązani odprowadzić składkę na Fundusz Pracy.
– Jeżeli pracodawca zatrudnia tylko na podstawie umowy zlecenia i nie zatrudnia żadnego pracownika na podstawie umowy o pracę, to w takim przypadku nie ma obowiązku opłacania składki na Fundusz Pracy. Chyba, że jego pracownik ma dodatkowe prace, wówczas suma wynagrodzeń nie może przekroczyć kwoty minimalnego wynagrodzenia, jeśli tak się stanie, umowa zlecenie nie zwalnia pracodawcy z obowiązku odprowadzenia składki.
– Za pracowników, którzy powracają po urlopie macierzyńskim lub wychowawczym, pracodawcy przez okres 36 miesięcy nie mają obowiązku odprowadzenia składki na FP.
– Za zatrudnionych bezrobotnych, skierowanych do pracy z urzędu pracy, którzy w dniu zatrudnienia nie ukończyli 30. roku życia. Okres zwolnienia opłacania składki na FP wynosi 12 miesięcy, liczonych począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę.
Wymagającym szerszego omówienia jest zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP za pracowników powracających z urlopów związanych z rodzicielstwem. Należy zaznaczyć, iż tylko powrót pracownika z jednego z wcześniej wymienionych urlopów uprawnia płatnika do takiego zwolnienia. Przykładowo, zwolnienie z obowiązku opłacania tych składek nie przysługuje za pracownika, który powrócił do pracy po urlopie ojcowskim.
Zwolnienie, o którym mowa, nie obejmuje zleceniobiorców. Wynika to stąd, iż ze wskazanych urlopów mogą korzystać wyłącznie pracownicy w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Zakresem tego zwolnienia nie są również objęte osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia zawartej z własnym pracodawcą lub wykonujące pracę w ramach takiej umowy w innym podmiocie, ale na rzecz własnego pracodawcy (w tym przypadku zwolnienie z opłacania składek na FP i FGŚP przysługuje wyłącznie w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze stosunku pracy).
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) jest funduszem celowym, który został utworzony w 1994 roku, w celu ochrony pracowników przed utratą wynagrodzenia w sytuacji, gdyby pracodawca stał się niewypłacalny. Oznacza to, że jeśli pracodawca straci płynność finansową i nie będzie w stanie wypłacić pensji pracownikom, to ich roszczenia zostaną zaspokojone środkami z tego funduszu.
Przedsiębiorca ma obowiązek opłacić składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za zatrudnionych pracowników.Środki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przeznaczane są na:
– wynagrodzenia za pracę,
– wynagrodzenia za czas trwania urlopu,
– wynagrodzenia przysługujące z tytułu niezdolności do pracy na skutek choroby,
– odprawy pieniężne z racji rozwiązania umowy bez winy pracownika,
– ekwiwalent pieniężny za przysługujący urlop za rok, w którym ustał stosunek pracy.
