W poszukiwaniu pracy, mamy często styczność z różnymi ofertami. Staramy się znaleźć dla siebie coś, co będzie nas satysfakcjonować zarówno pod kątem zarobków, jak i samego zajęcia. Nikt z nas nie lubi robić bowiem czegoś, przy czym czuł by się zmuszany, lub bardzo niezadowolony z wykonywanego zadania. Jednakże czasem przez dłuższy czas zostajemy bez pracy i bez marudzenia musimy przyjąć jedną z ofert, który być może nie jest szczytem naszych marzeń.

Prace interwencyjne co to jest, pytamy się siebie w myślach, gdy widzimy taką ofertę w internecie, lub słyszymy o niej od znajomych, którzy pytają nas, czy jesteśmy nią zainteresowani. To nic innego, jak prace związane z ogólnym porządkiem. Z reguły chodzi o prace na świeżym powietrzu, czyli na ten przykład pielenie traw, obok jednego z pomników w mieście, czy też zmiatanie z chodników kurzu, liści i innych śmieci, które zalegają tam od dawna, a nie miał się tym kto zająć.

Do takich prac dostajemy z reguły skierowanie z urzędu pracy, który widzi w dokumentach i komputerze, że poszukujemy jej od jakiegoś czasu i mamy z tym problem. Kierowani są do niej z reguły ludzie starsi, lub z grupą inwalidzką, dla których stawki nie są zbyt małe i są zadowoleni nawet z takiego zajęcia. Nie każda młoda osoba jest w stanie podjąć się w tych czasach takiej roboty, gdyż może się to jej kojarzyć z czymś niegodnym, lub może się obawiać oceny i innych ludzi i wyśmiewania publicznego, z którym taka praca się łączy.

Jednakże w myśl maksymy, że żadna praca nie hańbi, nie powinniśmy się przejmować taką oceną. Nigdy nie wiadomo, co spotka za jakiś czas osoby, które wyśmiewają nas w takich sytuacjach, a jak pokazuje życie i jego dynamiczne zwroty, sami mogą kiedyś prosić się choćby o takie zajęcie. Podczas prac interwencyjnych pracuje się z reguły w bardzo dużej grupie i działa się zespołowo.

Osoba, która nas zatrudnia zbiera nas wszystkich z rana na jeden samochód i rozwozi po miejscu lub kilku miejscach, w których jest do wykonania dana praca i musimy ją zrobić w odpowiednim czasie. Prac tego typu jest najwięcej na jesieni i w zimie, czyli w okresie, który właśnie się zaczyna i będzie zapewne potrzebne wiele osób, które będą mogły sobie dorobić w ten sposób.

Jesień to spadające wszędzie liście, w ogromnych ilościach. Jak wiadomo niektóre miejsca powinni zostać posprzątane z nich i nie w każdym miejscu liście są mile widziane. Stąd też duże zapotrzebowanie na osoby chętne podjąć się tej roboty i wykonać ją sumiennie. Kilka osób zajmuje się więc grabieniem trawy, kilka trzyma worek, a kilka wrzuca owe liście do nich i wiąże je później, wrzucając wszystko na samochód.

Jest to praca, w której na pewno jest kilka aspektów przemawiających za nią na plus. Z pewnością czas ucieka nam bardzo szybko, gdyż cały czas mamy jakieś zajęcie i nie mamy z pewnością prawa się nudzić i narzekać, oraz podpierać drzwi. Możemy także poznać ludzi, którzy zostaną naszymi znajomymi. Wykonujący taką pracę, są z reguły osobami starszymi i często spędzają swoje życie w samotności.

Taki charakter pracy sprawia na pewno, że oprócz co oczywiste sporego wysiłku włożonego w nią, mają też okazję poznać innych ludzi i byś może wyjść gdzieś z nimi po zakończeniu dniówki, lub zaprosić ich do siebie podczas weekendowego wypoczynku. Innym rodzajem pracy interwencyjnej jest odśnieżanie. Jeśli ktoś więc nie boi się mrozu, a w zimie ma często problemy z zatrudnieniem, to ma dobrą okazję by nie siedzieć w czterech ścianach i zarobić jakiekolwiek pieniądze, które może nie będą ogromne, ale starczą z pewnością na różnego rodzaju opłaty i inne potrzebne wydatki.

Sam przez kilka miesięcy pracowałem w takim charakterze i nie czułem, żeby było to dla mnie jakąś ujmą. Odśnieżaliśmy zimą wielkie markety, których dachy podczas intensywnych opadów śniegu, były pokrywane nim w tonach. Mieliśmy więc zadanie, by wyjść tam w kilka osób i pozbyć się tego śniegu z dachu w jak najszybszym czasie. Takie było bowiem zalecenie, by postarać się nie spędzać tam wiele czasu.

Istniało przecież zagrożenie, że od nadmiaru kilogramów, które spowodował śnieg, dach może się zawalić, a zawsze lepiej dmuchać na zimne i starać się więc wykonać taką pracę szybciej. Z tego co pamiętam, mieliśmy wtedy płacone za wykonaną pracę, a nie za czas jej wykonania, stąd nam też zależało na tym, by skończyć ją szybko i udać się do domów na ciepłą herbatę, oraz by się ogrzać.
Prace interwencyjne nie są więc może zajęciem marzeń, ale nie powinniśmy się ich obawiać i stawić czoła, jeśli nadejdzie taka okazja.

Na wykonywanie prac dorywczych decyduje się coraz większa ilość osób. Mimo iż nie są to typowe formy zatrudnienia, mają całkiem sporo zalet, które zdecydowanie do nich przekonują. Zazwyczaj są to prace wykonywane przez czas określony. Nierzadko trwają wyłącznie jeden dzień, choć zdarza się, że można na nich zarabiać nawet przez parę ładnych miesięcy.

Często są też wykonywane podczas konkretnych sezonów – np. w trakcie lata, kiedy swoją działalność rozpoczynają wszystkie lodziarnie oraz nadmorskie restauracje czy knajpy umieszczone w górskich okolicach. Praca dorywcza co to – każdy mniej więcej zna jej definicję, ale mało kto ma pojęcie o tym, w jaki sposób rzeczywiście powinna być wykonywana. Czy w ogóle opłaca się jej podjąć? Kto z tej opcji najczęściej korzysta?

Kto najczęściej decyduje się na wykonywanie prac dorywczych?

Jeśli chodzi o płeć pracowników, w tym przypadku nie ma ona żadnego znaczenia. Pracę dorywczą tak samo często wykonują i kobiety, i mężczyźni. W dzisiejszych czasach zaczęło się to bowiem wyrównywać. Podczas gdy dawniej to panowie musieli zarabiać na swoje domy i rodziny, dziś pary i małżeństwa dzielą się ze sobą obowiązkami zawodowymi i wspólnie dokładają się do całego budżetu. Praca dorywcza jest jednak najlepszym rozwiązaniem dla osób młodych.

Bardzo często decydują się na nią uczniowie szkół średnich bądź gimnazjalnych. W Polsce każdy, kto ukończy szesnasty rok życia, może już legalnie zarabiać i zatrudnić się np. w magazynie czy jako pomoc kuchenna. To doskonała opcja dla gimnazjalistów. Podczas wakacji zazwyczaj całymi dniami nic nie robią, a jeśli do tego nie otrzymują pieniędzy od swoich rodziców, bo pochodzą z ubogich rodzin, nie mogą wyjechać na żadną wycieczkę z rówieśnikami czy udać się w dłuższą podróż.

Dzięki wykonywaniu pracy dorywczej zarabiają tą najniższą krajową i w ciągu jednego miesiąca zdobywają pieniądze, dzięki którym zapisują się na wspaniałe wycieczki. Z tego samego rozwiązania korzystają również studenci. Większość młodych osób jest utrzymywana przez swoich rodziców, którzy płacą im za kształcenie. Gorsza sytuacja finansowa rodziny nie pozwala jednak na coś takiego.

Mimo iż rodzice rzeczywiście chcieliby zapłacić swojemu dziecku za studia, ciesząc się jego szczęściem, nie są w stanie tego zrobić, bo w taki sposób sami utraciliby wszystkie środki potrzebne im do życia. Ambitne i nastawione na sukces młode osoby próbują samodzielnie zawalczyć o swoją przyszłość.
Od poniedziałku do piątku spędzają czas na uczelniach, a po wyjściu ze szkoły od razu udają się do sklepów, by przez kilka godzin pomóc w rozładowywaniu towarów czy poroznosić ulotki na ulicach. Praca dorywcza co to – to sposób na dodatkowy zarobek. Bez niej wiele młodych osób nie mogłoby w ogóle studiować.

Mimo iż prace dorywcze rzeczywiście kojarzą się wyłącznie z bardzo młodymi osobami – studentami lub licealistami – od czasu do czasu wykonują je także ludzie starsi. Chcą w ten sposób dorobić sobie do swojego budżetu. Utrzymują się z najniższej krajowej, która nie pozwala im na spełnianie podstawowych potrzeb życiowych, dlatego weekendami starają się zarobić coś jeszcze – chociażby poprzez roznoszenie ulotek.

Bardzo często na ulicach można dostrzec ludzi starszych, wykonujących tego typu zadania. Są to osoby, które ukończyły już osiemnasty rok życia i teoretycznie nie muszą pracować, ale ich niskie emerytury zmuszają je do ciągłego działania. W innych przypadkach praca dorywcza staje się sposobem na zdobycie bezcennego doświadczenia. Czasem tylko dzięki niej można nauczyć się nowych rzeczy, przy okazji jeszcze na tym zarabiając.

Różne rodzaje pracy dorywczej

A jak może wyglądać taka praca dorywcza? Jakie są jej rodzaje? Otóż taką formą zatrudnienia może być m.in. opieka nad dziećmi czy osobami chorymi bądź zwierzętami. Na dodatkowy zarobek pozwalają sobie równie często nauczyciele i profesorowie. Udzielają uczniom dodatkowych korepetycji, robiąc to we własnych domach. To świetna opcja dla osób znających języki obce – jedna godzina takich zajęć kosztuje przeważnie ok. 60 złotych.

A co mogą robić panie, które nigdy wcześniej nie pracowały, a teraz chciałyby zacząć dokładać się do domowego budżetu, bo znudziło im się siedzenie w tych czterech ścianach? Powinny zająć się po prostu prowadzeniem gospodarstw innych osób.
Za opiekę nad domem można wziąć naprawdę spore pieniądze, zwłaszcza jeśli taką pracę wykonuje się z pełnym zaangażowaniem. Zamożni ludzie zwykle ją doceniają i swoim gosposiom są w stanie płacić ogromne kwoty.

Człowiek traci pracę lub zmienia ją na lepszą albo bliższą. Jednak w momencie przejściowym warto pomyśleć o rejestracji w urzędzie pracy. To nie tylko propozycja ubezpieczenia zdrowotnego – urząd pracy to nie „ubezpieczalnia”. To szansa na rozwój i nowe możliwości. To także możliwość nabycia doświadczenia oraz podwyższenia swoich kwalifikacji.

Na początek czeka nas rejestracja – elektronicznie lub osobiście. W dobie Internetu warto mieć podpis elektroniczny by zaoszczędzić czas, który możemy przeznaczyć na szukanie pracy. Co nas czeka po rejestracji? Na pierwszym terminie w urzędzie pracy zostaniemy sprofilowani czyli przyporządkowani do odpowiedniej grupy osób bezrobotnych.
Możemy być osobami, które wiedzą jak szukać pracy, osobami, które potrzebują pomocy ze strony urzędu lub osobami oddalonymi od rynku pracy. Gdy już będziemy wiedzieć do której grupy należymy, wtedy możemy się rozejrzeć wśród ofert pracy.

Jednakże urząd pracy to nie tylko oferty pracy.

Możemy skorzystać z możliwości skorzystania ze stażu, gdy chcemy zmienić zawód lub odnowić nasze przestarzałe doświadczenie u nowego pracodawcy. Następną formą wsparcia jest szkolenie gdzie możemy się nauczyć nowych rzeczy – podwyższyć lub nabyć nowe umiejętności lub kwalifikacje. Kurs wózka widłowego, spawacz metodą MAG lub kierowca kategorii C nie stanowi przeszkód. Również dla kobiet urząd może zaproponować szkolenia na czasie.

Kurs przedłużania rzęs, paznokci hybrydowych lub wstrzykiwania kwasu hialuronowego – kobiety mogą się dokształcać w każdym kierunku. Co jeszcze jest w ofercie urzędu pracy ? Bardzo ciekawy wydaje się bon na zasiedlenie. Gdy mamy mniej niż trzydzieści lat i znajdziemy pracę dalej niż osiemdziesiąt kilometrów, możemy skorzystać z finansowej pomocy na zakwaterowanie i tym podobne w kwocie około ośmiu tysięcy.

Jeśli chcemy większą kwotę to co powiecie o dwudziestu tysiącach ? Tyle a nawet więcej można dostać starając się o środki na własny biznes. Taka forma wsparcia to dotacja czyli jednorazowe środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Samemu być szefem? Przecież to wymarzona praca. Własny sklep internetowy, pracownia z rękodziełem, salon kosmetyczny lub warsztat samochodowy to brzmi dumnie. Propozycje wsparcia w urzędzie pracy brzmią zachęcająco i ciekawie.

To już nie przepisy i paragrafy i bezduszni urzędnicy. To jest czas osoby bezrobotnej i wyposażenie jej w jak najlepsze narzędzia do szukania pracy i własnego rozwoju. Urząd pracy nie daje już tylko kasy w postaci zasiłku. To o wiele większe pieniądze i jeszcze większe możliwości poprawienia sytuacji na współczesnym rynku pracy. Jednakże oprócz korzyści są też obowiązki każdej osoby bezrobotnej. Każda osoba zarejestrowana w urzędzie pracy musi pamiętać by stawiać się na terminy, które są obowiązkowe i potwierdzają gotowość do pracy.

Jednak co robić gdy przegapimy termin ?

Jak napisać usprawiedliwienie do urzędu pracy ? Wszystko zależy od przyczyny niestawiennictwa – co się stało, że nie mogliśmy przyjść. Najczęstszą przyczyną jest choroba lub wypadek. Wtedy trzeba napisać pismo z prośbą o usprawiedliwienie terminu a w załączeniu przesyłamy zaświadczenie od lekarza bądź zwolnienie lekarskie. Kolejną przyczyną może być pogrzeb w rodzinie.

Jak napisać usprawiedliwienie do urzędu pracy w tej sytuacji? Wystarczy do prośby o usprawiedliwienie dołączyć zaświadczenie o zgonie bliskiej osoby. Inną przyczyną może być niestawienie się na termin z powodu rozmowy kwalifikacyjnej na drugim końcu kraju bądź miasta. Wtedy wystarczy nam zaświadczenie o pracodawcy potwierdzające takie zdarzenie. A umowa o pracę będąca efektem takiego spotkania to prawdziwy sukces. Praktycznie każdy losowy wypadek można usprawiedliwić.

Czy ważny egzamin na uczelni, uczestnictwo w sprawie w sądzie czy egzamin na prawo jazdy – trzeba jednak mieć zaświadczenie o tym wydarzeniu z datą oraz miejscem zdarzenia. Inaczej sprawa się ma gdy najzwyczajniej w świecie zapomnimy o terminie. Po prostu wyleciało nam z pamięci i dowiedzieliśmy się o tym jak już dostaliśmy decyzję o wyrejestrowaniu, Nie mamy wtedy żadnego zaświadczenie od lekarza ani z uczelni więc nie możemy się usprawiedliwić.

Niestety, konsekwencje bywają przykre. Karencja, czyli utrata statusu osoby bezrobotnej przeważnie na trzy miesiące i w związku z tym utrata ubezpieczenia zdrowotnego oraz możliwości i korzyści płynących z oferty urzędu pracy. Warto pamiętać, że ubezpieczenie ważne jest jeszcze przez trzydzieści dni od dnia utraty statusu. Dlatego warto dbać o swoją sytuację i pamiętać o obowiązkowych terminach.Chociażby zapisywać w notesiku czy w telefonie.

A wtedy nie będziemy sobie już więcej zaprzątać głowy takim zagadnieniem: jak napisać usprawiedliwienie do urzędu pracy ? Niektóre urzędy pracy w trosce o sytuację osoby bezrobotnej wysyłają z systemu smsy i emaile przypominające o zbliżającym się terminie stawienia się w siedzibie urzędu pracy. Pożyteczne i innowacyjne. Nie do pomyślenia jeszcze kilkanaście lat temu w naszych urzędach.

W dzisiejszych czasach budowanie własnego wizerunku odgrywa bardzo istotną rolę zarówno w życiu prywatnym, jak i w zawodowym. Niestety niewiele osób wie, jak ważne jest to działanie i często bagatelizuje całą sprawę. Bardzo często można spotkać się z mitem, w myśl którego, osoby, o ugruntowanej pozycji zawodowej, nie muszą się więcej starać ani także podnosić swoich kompetencji.

To bardzo duży błąd, a przekonać o tym mogą się pracownicy, którzy byli pewni swojej pozycji na rynku, a mimo to, utracili zatrudnienie. W takiej sytuacji nie należy się załamywać, tylko podjąć odpowiednie kroki, a przede wszystkim, nie popełniać w przyszłości tego samego błędu. Z kolei ludzie, którzy dopiero wkraczają na zawodową ścieżkę, podobnie, jak ci pierwsi, powinni zastanowić się nad swoimi mocnymi stronami i nie umniejszać ich znaczenia.

Wbrew pozorom, nastawienie kandydata, a także rozsławiona ostatnio mowa ciała, odgrywa ważną rolę w procesie rekrutacji. Ważne są oczywiście umiejętności, ale w połączeniu z wszystkimi powyższymi czynnikami, odnosi się wrażenie, że szansa na sukces jest zdecydowanie większa. Wiele osób zastanawia się, co zrobić i jak się zachowywać, aby dobrze wypaść na rozmowie kwalifikacyjnej.

Niesłusznie, ponieważ etap ten, jest w pewnym sensie kulminacją działań, które trzeba podjąć wcześniej. Pierwszym ważnym krokiem, który trzeba uczynić, jest napisanie porządnego życiorysu, a także listu motywacyjnego. Wielu kandydatów nie przykłada do tego większej uwagi, licząc na to, że przekonają pracodawcę podczas rozmowy twarzą w twarz.

Jest to niestety błąd, ponieważ te, wydawać by się mogło zwykłe papierki, mają duże znaczenie i wiele mówią o kandydacie na dane stanowisko. Pisma te powinny być przejrzyste. Nie należy się bowiem rozwodzić nad poszczególnymi punktami i podpunktami. Te, można rozwinąć właśnie podczas rozmowy. Warto także pamiętać o tym, żeby zawrzeć wszelkie niezbędne do kontaktu informacje.

Przede wszystkim należy podać aktualny numer kontaktowy, nie zaszkodzi także napisanie adresu poczty elektronicznej. Osoby, które nie wiedzą, jak pytać o pracę, mogą poszukać cennych, często przydatnych informacji w sieci. Można znaleźć naprawdę ciekawe poradniki, które po zapoznaniu z nimi, mogą okazać się pomocne. Będąc dobrze przygotowanym, na pewno wzrasta szansa na otrzymanie wymarzonej posady.

Warto pamiętać, że rzadko zdarza się, że o stanowisko ubiega się tylko jedna osoba. Zazwyczaj kandydatów, którzy liczą na zatrudnienie, jest o wiele więcej. Trzeba więc przedstawić swoją osobą w dobrym świetle i pamiętać o kilku zasadach, które mogą okazać się pomocne. Przede wszystkim punktualność. Kandydaci, którzy spóźniają się na pierwszą rozmowę, bardzo rzadko są traktowani poważnie.

Osoby, które nie szanują czasu innych, z góry są skazani na porażkę. Nie bez znaczenia jest także strój. Powinien on być przede wszystkim schludny i dobrany do okoliczności, a także specyfiki pracy. Warto przygotować go dzień wcześniej, żeby nie dokładać sobie niepotrzebnego stresu w dniu rozmowy kwalifikacyjnej. Są to drobiazgi, ale nie oznacza to, że nie mają one wspływu na samopoczucie i poziom stresu.

Jeśli jest szansa na uniknięcie niepotrzebnych niespodzianek, to warto dołożyć starań, by właśnie to uczynić. Ważnym aspektem jest także samoświadomość. Kandydat, który ubiega się o zatrudnienie, powinien wierzyć w to, że jest dobry w tym, co robi. Nie należy umniejszać swoich zasług i doświadczenia, jeśli takowe się posiada. W przypadku pracy skromność nie jest w cenie.

Warto wymienić przedsięwzięcia, w których brało się udział i zakończyły się sukcesem. Przedstawienie siebie w dobrym świetle jest mile widziane, o ile nie nagina się faktów, i jest się szczerym nie tylko wobec pracodawcy, ale także wobec samego siebie. Poszukiwanie pracy nie jest łatwym zadaniem. Wie o tym każdy, kto chociaż raz musiał się zmierzyć z takim wyzwaniem.

Mimo to warto podejmować próby znalezienia wymarzonej posady. Nawet jeśli nie uda się za pierwszym albo drugim razem, to jest szansa, że w końcu otrzyma się pozytywną odpowiedź. Nie próbując, ma się zerowe szanse na powodzenie, a przecież nie o to chodzi.

Ostatnie, co warto przećwiczyć w domowym zaciszu, jest przygotowanie odpowiedzi na najbardziej typowe pytania, które zadawane są na tego typu rozmowach. Ułożenie odpowiedzi w głowie, na pewno nie zaszkodzi, a być może zwiększy poziom pewności siebie i dzięki temu, całe spotkanie przebiegnie w bezstresowej atmosferze i zakończy się sukcesem, czyli w tym przypadku, znalezieniem pracy.

W pierwszej części tego artykułu dowiesz się czym, jest okres zatrudnienia, wymiar czasu pracy, rodzaj wykonywanej pracy oraz tryb rozwiązania umowy o pracę. W drugiej części opiszę kolejne punkty świadectwa pracy- jak napisać świadectwo pracy? Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy w przypadku rozwiązania oraz wygaśnięcia stosunku pracy, jest wydanie pracownikowi świadectwa pracy.

Świadectwo pracy może być wydane bezpośrednio pracownikowi do jego rąk własnych. Może być wysłane listem poleconym na adres korespondencyjny pracownika, ale może być także wydane osobie upoważnionej przez pracownika, a także w przypadku śmierci pracownika- małżonkowi lub najbliższemu członkowi rodziny. Podstawowe regulacje dotyczące świadectwa pracy znajdziesz w kodeksie pracy.

Uzupełnieniem kwestii związanych ze świadectwem pracy jest rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy w trybu jego wydawania i prostowania. Treść świadectwa pracy jest tak naprawkę odzwierciedleniem postanowień zawartych w umowie o pracę. Jest bardzo istotna w celu uzyskania uprawnień pracowniczych oraz uprawnień z ubezpieczenia społecznego.

Świadectwo pracy jest tak naprawdę potwierdzeniem zatrudnienia u danego pracodawcy.

Paragraf kodeksu pracy wyraźnie wskazuje jakie elementy powinny znaleźć się w świadectwie pracy. Zachęcam jednak do zapoznania się z rozporządzeniem, ponieważ tam znajduje się wzór świadectwa pracy wraz z instrukcją jego wypełniania. Poza oczywistymi elementami świadectwa pracy takimi jak data, miejscowość wydania świadectwa pracy, pieczęć zakładu pracy i tytuł świadectwa pracy- należy w nagłówku pierwszej części wskazać także imię i nazwisko pracownika, datę urodzenia, imiona rodziców oraz dokładną nazwę pracodawcy. Okres zatrudnienia określa datę rozpoczęcia i zakończenia zakończonego już stosunku pracy.

Rozpoczęciem wykonywania pracy jest dzień rozpoczęcia pracy wskazany w treści umowy o pracę. Jeśli takiego dnia nie wskazano, to rozpoczęciem wykonywania pracy jest data zawarcia pisma. Dniem rozwiązania umowy o pracę jest ostatni dzień zatrudnienia pracownika i może on być wskazany już na samym początku podpisywania zawierania umowy o pracę. Może być on z góry znany i oznaczony np. tak jak w przypadku umowy zawartej na czas określony.

Dzień ten może być również ustalony w trakcie trwającego stosunku pracy np. w momencie złożenia przez którąś ze stron stosunku pracy wypowiedzenia umowy o pracę lub w przypadku podjęcia decyzji o rozwiązaniu umowy o pracę na mocy porozumienia stron. Umowa również rozwiązuje się w pewnych określonych przypadkach, bez wypowiedzenia w trybie natychmiastowym. Jeśli w trakcie zatrudnienia nastąpiło przejęcie zakładu pracy, to w świadectwie pracy należy również wykazać okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy.

Często świadectwo pracy wydawane pracownikowi jest dokumentem zbiorczym, który obejmuje swoim zakresem okresy zatrudnienia na podstawie kilku następujących po sobie umów o pracę, bezpośrednio następujących po sobie. W sytuacji definitywnego rozwiązania umowy o pracę- pracodawca może wydać jeden dokument zamiast kilku oddzielnych, w których wskaże całkowity okres trwania zatrudnienia u danego pracodawcy. W praktyce często osoby przygotowujące świadectwo pracy wykazują dokładnie każdy okres trwania każdej umowy o pracę, zaznaczając jaki rodzaj umowy o pracę był zawarty.

W świadectwie pracy należy również wykazać jaki wymiar czasu pracy obowiązywał pracownika w trakcie trwającej umowy o pracę. Wymiar czasu pracy to nic innego jak liczba godzin i dni do przepracowania przez danego pracownika w danym okresie rozliczeniowym. Najczęściej spotykamy się z wymiarem pełnego etatu. Czyli normą dobową do wypracowania przez takiego pracownika, najczęściej jest to norma ośmiogodzinnej pracy na dobę oraz przeciętnie czterdziestogodzinnego tygodnia pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy.

Oczywiście norma dobowa może się różnić, jeśli chodzi o różne grupy zawodowe, zawsze dobrym przykładem jest grupa zawodowa lekarzy, których norma dobowa wynosi 7 godzin 35 minut, a nie osiem godzin. Jeśli wymiar czasu pracy zmieniał się w trakcie zatrudnienia, to ten fakt musi mieć odzwierciedlenie w treści świadectwie pracy.

Dodam, że zmiana wymiaru czasu pracy może nastąpić w trakcie zatrudnienia na wniosek pracownika lub w drodze wypowiedzenia, lub porozumienia zmieniającego. Rodzaj wykonywanej pracy może być określony poprzez wskazanie nazwy stanowiska pracy, na którym był zatrudniony pracownik lub poprzez wskazanie pełnionych funkcji.

Samorozwój stał się ostatnio bardzo modny. Powstaje wiele książek na ten temat, kursów i szkoleń. Wszyscy chcą doskonalić swoje umiejętności i się rozwijać.
Termin „samorozwój” używany jest głównie w kontekście rozwoju umiejętności miękkich.

Jedną z bardziej popularnych i pożądanych jest na przykład asertywność.

Zwykle kojarzy się nam to, w potocznym znaczeniu, z umiejętnością mówienia „nie”. Jednak asertywność to znacznie więcej. To przede wszystkim zdolność do wyrażania swoich myśli, uczuć i emocji, stawiania granic i pozostawania w zgodzie ze sobą. Osoba asertywna mówi w jasny sposób, czego chce i potrzebuje, komunikuje się z innymi osobami bez obaw o to, co ktoś sobie o niej pomyśli, wyznacza sobie cele i konsekwentnie do nich dąży, stawiając siebie i swoje potrzeby na pierwszym miejscu, Nie oznacza to jednocześnie braku empatii i dbania również o inne osoby. Wszystko to musi odbywać się w poszanowaniu innych. Osoba asertywna wie jednak, że jeśli sama o siebie nie zadba, to nikt nie zrobi tego za nią.

Innym ciekawym aspektem samorozwoju jest realizowanie swoich celów. Chodzi tutaj o pokierowanie swoim życiem w takim kierunku, jaki będzie dla nas najbardziej satysfakcjonujący. Osoba, która realizuje tę zasadę, wyznacza sobie cele oraz składające się na nie pomniejsze zadania i realizuje je krok po kroku, konsekwentnie zbliżając się do zamierzonego rezultatu.

Elementem tej zasady jest między innymi planowanie. Dzieląc duże zadania na mniejsze podetapy i rozplanowując terminy ich wykonania łatwiej zapanować nad całością niż w przypadku jednego dużego celu, który majaczy gdzieś w oddali.

Taki cel jest jednak ważny w innym aspekcie. Wiele osób zastanawia się jak zmobilizować się do pracy i konsekwentnie realizować zaplanowane działania. W tym przypadku pomoże właśnie wizja efektu końcowego, która będzie przyświecać nam przez całą drogę i motywować do codziennej, często żmudnej pracy.

Dobrze jest zapisać sobie taki cel gdzieś w widocznym miejscu, tak, aby cały czas mieć go przed oczami. Musimy nieustannie pamiętać, że, na przykład poranne wstawanie czy nauka słówek służy konkretnemu celowi, na którym nam zależy. Jeśli nie stracimy go z pola widzenia, nasza motywacja nie powinna słabnąć.

Innym sposobem na mobilizowanie się do pracy jest na przykład, wspomniane już wcześniej, dzielenie dużych zadań na mniejsze podzadania. Jeśli bowiem myślimy o dużej pracy, jaka nas czeka, możemy poczuć zniechęcenie na samym początku, które zablokuje skutecznie naszą chęć działania. Jeśli z tego dużego zadania wyznaczymy sobie kilka mniejszych, nie będą one tak nas przerażać i paraliżować. Takim sposobem, realizując pięć mniejszych zadań, jesteśmy w stanie ukończyć dużą sprawę, która z początku wywoływała w nas paraliż.

Jak jeszcze można zmobilizować się do pracy? Na przykład, przyznając sobie nagrody za zrealizowane zadania. Jeśli zaplanujemy sobie, że po zrealizowaniu danego założenia, sprawimy sobie jakąś przyjemność, łatwiej nam będzie przystąpić do realizacji zadania i nie ociągać się z jego zakończeniem.
Takie psychologiczne sztuczki mogą okazać się bardzo pomocne.

Ważnym elementem planowania jest zarządzanie czasem, czy raczej zarządzanie sobą w czasie. Podstawą jest efektywne wykorzystywanie każdej minuty, tak, aby nie przeciekały nam one przez palce, a jedynie przybliżały do realizacji zadań. Nie należy oczywiście przesadzać i planować każdej godziny w ciągu dnia, restrykcyjnie się tego trzymać i zadręczać wyrzutami sumienia, w przypadku jakiegoś odstępstwa. Nie tędy droga. Planujemy jedynie ramy. Na przykład danego dnia wieczorem układamy plan dnia na dzień następny. Dzięki temu nie będziemy się zastanawiać czy najpierw brać się za pranie, gotowanie obiadu, czytanie książki czy zabawę z dzieckiem. Wszystko to mamy zaplanowane i jesteśmy przewidzieć pewne sytuacje.
Na przykład, planując posiłki, wiemy jakie zakupy będą nam potrzebne. Planując z kolei zakupy, jesteśmy w stanie zaopatrzyć się we wszystko za jednym zamachem, opierając się na sporządzonej liście, bez obawy, że o czymś zapomnimy. Ile czasu można zaoszczędzić, nie wybierając się po raz trzeci do sklepu, bo w domu zabrakło masła, mleka czy innego składnika przepisu.

Komuś, kto cierpi na wieczny brak czasu, może się wydawać, że poświęcając go na planowanie, będzie miał go jeszcze mniej. Nic z tych rzeczy. Poświęcając piętnaście minut, na przykład na zaplanowanie następnego dnia, możemy go sporo zaoszczędzić, nie kręcąc się w kółko, zastanawiając się, za co aktualnie się zabrać.

Takie dalekowzroczne spojrzenie może przynieść nam naprawdę sporo pożytku.